Bakasyon sa Undas

NAGBAKASYON kami ng buong pamilya namin matapos ang sem-break kasabay na rin ng Undas sa Oriental Mindoro. Tamang-tama, medyo luluwag na rin ang aking isip dahil sa daming mga problema sa eskwelahan.

Ako nga pala si Boweng, 20-anyos, nag-aaral sa isang sikat na eskuwelahan sa Maynila. 3rd year college na ako ngayon sa kursong BS Engineering.

Pagdating namin sa Puerto Galera sa Mindoro, kung anu-anong gimik na lamang ang pinaggawa namin. Mag-picnic, maligo sa dagat at kung anu-ano na puwedeng paglibangan habang bakasyon.

Ang lugar na pinuntahan namin ang bahay ng kapatid ng daddy ko, kaya okey lang kung gumala kami ng gumala kasama ang mga kapatid ko ang mga parents ko.

“Iho, maglilinis tayo ngayon sa bahay... darating daw mamayang hapon sina Anjo,” sabi ni Daddy sa amin.

Nang umagang iyon ay nilinis namin ang buong bahay.

Ang sarap pala ng pakiramdam kapag ginagawa ito paminsan-minsan.

Sa Maynila kasi, sobra akong tamad. Ayaw ko talagang kumilos sa mga gawaing bahay.

Si Tito Anjo nga pala ay kapatid ni Daddy, nakapag-asawa siya ng isang mayamang pamilya na nakatira sa Ayala Alabang.

Hindi naman kaguwapuhan si Tito pero matalino ito kaya naman in-love na in-love sa kanya ang misis niya na anak ng isang mayamang pamilya sa nasabing lugar.

Si Tito Anjo ay mayroong dalawang anak na asawa niyang si Katy.

Sa pagkakaalam ko, dalaga na ang anak nilang panganay at binatilyo na rin ang bunso nilang anak.

Hindi kami gaanong ka-close ng pamilya nila Tito Anjo kasi bihira lang kami lumalabas ng bahay doon sa Maynila.

Hapon, dumating na nga sila Tito.

“Welcome sa bagong bisita!” sabay hiyawan kaming lahat. Ramdam naman sa mga mukha nila tito ang mainit na pagtanggap namin sa kanila.

Nang mga oras na iyon ay napansin ko agad ang ganda ng asawa ni Tito. Nakasuot ito ng sobrang iksing short pants kitang-kita ang sobrang puti at kinis ng kanyang paa patungo na kanyang hita.

Napansin ko rin ang isang babae na hayop kung maka-smile.

Naka-short pants lang din siya. Kung gaano kaseksi at kaputi si Tita ganu’n din ang nakita kong babae.

“Dad, sino ‘yung isang babaeng kasama nila Tito?” tanong ko kay daddy.

“Iyan si Lorraine, panganay nila Tito n’yo,” sagot naman ni Daddy.

IBA ang pakiramdam ko nang makita ko si Lorraine, ang ganda niya. Kung hindi ako nagkakamali, kasing ganda niya si Marian Rivera. Parang natutunaw ako ‘pag ngumiti siya.

Kinagabihan, nagyaya sina Tito na mag-night swimming daw kami mamayang gabi.

Tuwang-tuwa sina Daddy gayundin ang mga kapatid ko dahil noon lang kami makapag-night swimming mula nang dumating kami sa Puerto Galera.

Pero, nang mga oras na iyon ay kay Lorraine lang nakatuon ang aking atensyon.

Napansin ko kasi na medyo may pagkamatay siya pero sa tingin ko kayang-kaya ko siyang lapitan para kausapin bilang magpinsan.

Actually, kanina ay nakapag-usap na kami pero sandali lang matapos kaming ipakilala nila Daddy sa kanila.

Nagkangitian lang kami ni Lorraine gayundin sa kapatid nito.

Kinagabihan, sabay-sabay kaming nagtungo sa dagat.

Masaya ang bawat isa sa amin at banaag sa aming mga mukha ang labis na pagka-excited na marating ang dalampasigan na puting buhangin.

Ang dami naming dala. Mga pagkain at inumin.

Pagdating namin sa isang resort, pumili sila daddy ng mamahaling room.

At dahil magpipinsan lang, sama-sama na kami sa isang kuwarto.

Hindi na kami nagluto dahil luto na ang dala naming mga ulam at pagkain.

Nagpatugtog kaagad sila ng disco music kaya’t lalo pang naging masaya ang gabing iyon para sa aming mag-anak.

Makalipas ang ilang oras ay biglang nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang pinsan kong si Lorraine na naka-bathing suit.

Shit! Nakakabaliw ang ganda ng katawan niya.

Para siyang birhen dahil sa sobrang puti ng buong katawan niya.

Nang mga oras na iyon ay nasa isang misa lang ako. Nag-solo kasama ang isang bote ng beer.

NAKATINGIN sa dalampasigan kung saan naliligo ang aking mga magulang, mga kapatid, at mga pinsan.

Habang tumatagay ako, muntik kong mabitawan ang hawak kong bote ng beer nang may biglang may bumulaga sa akin.

“Hooora!” medyo malakas na sigaw ng babae mula sa likuran ko.

Dali-dali akong lumingon sa likuran!

Biglang nanlaki ang mga mata ko.

Shit! Si Lorraine!

Nakangiti siya habang nakatingin sa akin. Para bang tuwang-tuwa siya nang makita niyang nabigla.

“Hello, bakit nag-iisa lang dito?” tanong pa niya.

“Ha? E...” natulala kong turan.

“Loveless ka ba?” sundot pa niya.

“He he he he... hindi a...” tugon ko. “Wala pa akong girlfriend no. No time for love, he he he!” sabi ko.

Nang mga oras na iyon ay kinakabahan ako, hindi dahil sa pagkabigla kanina kundi dahil sa libog ko nang makita ko ang karangyaan ng aking pinsan na noon naroon na sa aking harapan.

“Shit! Ang laki ng umbok ng harap niya! Ang sarap salatin,” sabi ko sa sarili ko.

“Have a seat,” sabi ko sa kanya.

Tumabi siya sa pag-upo sa akin.

Nagkukuwentuhan kami.

“Akala ko mataray ka,” bungad ko sa kanya.

“Bakit mo naman nasabi?” tanong niya agad.

“E kasi hindi gaanong namamansin.”

“Sus, ‘wag mong isipin iyon. Pero sa totoo lang, sabi ng mga friends ko, mataray raw ako, pero ‘di nila alam, mapagmahal ako,” sabi pa niya na ngumiti pa sa akin ng malagkit.

Bigla akong nag-isip sa sinabi niyang iyon.

Mataray raw siya pero mapagmahal.

Ibig bang sabihin, tinarayan niya ako dahil mahal niya ako? Naku! Hindi naman ‘ata mangyari iyon.

Mahal niya siguro ako bilang magpinsan.

Bakit ka nga pala nagso-solo rito?” usisa niya sabay tumabi pa siya sa akin.

Lumingon-lingon ako sa paligid ko dahil baka may nakakita sa amin. Baka sabihin nila na magsyota kami.

Walang tao, at kung may tao man hindi naman kami gaanong mapansin dahil medyo may kadiliman ang lugar na kinaroroonan namin.

“Trip ko lang mag-solo, para makapag-relax naman ang isip ko.” sagot ko naman sa kanya.

“Ahhh... okey,” sambit niya. “Alam mo, ang suwerte ko ngayon dahil sa wakas nagkaroon na rin ako ng pinsan na sobrang pogi,” pagmamalaki niya.

Muntik akong mahulog sa sinabing iyon ni Lorraine.

BIGLANG lumakas ang kabog ng dibdib ko.

“Anak ng titing, ‘pag sinuwerte nga naman...” sabi ko sa sarili ko.

Bagama’t madilim ang paligid na kinaroroonan namin, kitang-kita ko naman ang sobrang kinis at puti ng hita ng aking pinsan. Ang sarap himasin.

Naka-bathing suit lang kasi siya, damang-dama ko sa aking braso ang makinis niyang balat sa tuwing dumidikit siya sa akin. Makalipas pa ang ilang sandali ay niyaya ko siyang uminom ng beer. Umiiling-iling siya, tanda na ayaw niyang uminom.

“Juice gusto mo?” tanong ko.

“No... it’s okey... busog pa ako,” nakangiti niyang sabi.

“Ayaw mo bang maligo, ‘insan?” sabi ko.

“Bakit, ayaw mo bang samahan kita?” sagot naman niya.

“Hindi naman... kasi, parang kakaiba ka talaga ngayon... pero I’m happy na nandito ka... wala kasi akong kakuwentuhan.”

“Kaya nga, pero maligo tayo mamaya ha?” yaya pa niya sa akin.

“Sure... pero malamig pa eh, he he he!” sabi ko naman.

Patuloy kaming nagkukuwentuhan at minsan ay napag-usapan din namin ang mga buhay bilang estudyante.

Sa Ateneo De Manila pala siya nag-aaral. Talagang pangmayaman, hindi katulad ko na sa De La Salle lamang pumapasok.

Matapos naming mapag-usapan iyon, kinukuwento rin niya sa akin ang mga lalaking crush niya at ang lalaking naging bahagi ng buhay niya.

“Kaya, simula nang maghiwalay kami ng bf ko parang wala na akong balak na papasok pa sa ganyan,” sabi pa niya na ang ibig niyang sabihin wala na raw siyang balak na makipag-boyfriend pa.

“Maniwala ako sa iyo, sa ganda mong iyan tiyak na maraming guwapo ang nagkakagusto sa iyo,” wika ko naman.

“Yes, pero parang ayaw ko talaga. Sa totoo lang, ‘Insan, marami ang nanliligaw sa akin pero lahat sila binasted ko,” kuwento pa niya.

“May mga crush naman akong guy pero hanggang doon lang...” dugtong pa niya.

Patuloy naman akong nakikinig sa kanya.

“Sa lahat ng crush mo, ni isa ba’y walang nanligaw sa iyo?” tanong ko.

“Ewan ko, kasi may crush ako pero hindi ko alam kung crush din ba niya ako,” si Lorraine.

“Sino? Kaklase mo ba siya?” tanong ko sabay uminom ng beer.

“Ewan... hindi ko alam eh,” nakangiti naman niyang sagot sabay kinurot niya ako sa aking tagiliran.

Napaigtad ako dahil medyo masakit din iyon, pero matiis naman. Ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit ganu’n ang naging sagot niya. Pero teka, hindi kaya ako ang lalaking tinutukoy niya na crush niya?